O PRAWDZIE

Z czułością i ufnością kłaniam się tej chwili,
oddając się jej w każdym momencie
i obserwowaniu tego, co się dzieje, tego, co JEST.
I otrzymuję dar bycia wolną... nawet od wolności,
bo gdy zagłębiam się w tę chwilę całkowicie,
zanika potrzeba pragnienia czegokolwiek.

Każde pragnienie pochodzi z wyobrażeń umysłu,
które nie wskazują na ten moment,
lecz odciągają nas od istnienia w nim.
W tu i teraz mogę pokłonić się TEMU, CO JEST
i na zawsze rozpuścić w tej wielkiej PUSTCE.
Oto przebudzenie do istnienia w danej chwili.

Tu prawdy nie można zobaczyć podobnie,
jak nie można zobaczyć swojej twarzy,
gdy nie ma żadnego lustra. Jednak...
Prawda jest świadoma samej Siebie
bez żadnego lustra. A jednocześnie...
Prawda może zaangażować się w grę iluzji i form.

Nawet przebudzenie i oświecenie jest częścią
iluzji. Jak i formy są częścią Prawdy,
w których Prawda widzi samą Siebie...
przeglądając się w nieskończoności luster.
Bo pustka jest pustką i forma jest formą.
jednocześnie. W Absolucie i Prawdzie
zintegrowane jako Unia Wszystkiego... Jednia.

I POKOCHAŁAM WROGA

Jestem z Tobą,
gdziekolwiek
Ty Jesteś.
Tak jak i Ty
Jesteś ze mną
gdziekolwiek
Jesteśmy.

Jesteś moim
najukochańszym
nauczycielem.
Choć przyszedłeś
do mnie jako
swojej nauczycielki.

Mój ukochany,
w swoim chaosie
na moment
stworzyłeś sobie
ze mnie wroga.

A jednak pokochałam Cię
takim, jaki jesteś -
tkającym czasem sieci
naszego oddzielenia.

A jednak mówiłeś też: 

"Uwierz w nas, zaufaj."

I słowo stało Się.
Uwierzyłam i zaufałam.
Pokochałam Ciebie w Sobie.

Dziękuję za ten cud
Spotkania i Połączenia.

Miłość przekracza
wszystko i wszystko
wypełnia Sobą. Nawet
królestwa kłamstw.

"I Bóg rzekł: pokochaj
swojego wroga.
I usłuchałam go.
I pokochałam Siebie." - Rumi

Pokochałam Jednię,
Całość, Siebie - Ciebie
zespolone Miłością 

bez granic oddzielenia.
I widzę doskonałość
we wszystkim.

Z ufnością czekam na nasze
kolejne Spotkanie.

Bo kiedy na powrót 

stajemy się Jednią,
możemy zacząć 

wspólnie śnić dla Siebie
jeszcze piękniejsze światy...